Buikpijn en Weerbaarheid

Op aanraden van de fysiotherapeut waar we in verband met buikklachten van onze elfjarige zoon heen gingen, hebben we hem na het afronden van de massage behandeling aangemeld voor euritmietherapie. We hadden ontdekt dat hij emoties als het ware ‘vastzet’ in zijn lijf waardoor hij buikpijn kreeg.Het doel van de euritmietherapie was naar onze mening om hem te leren beter bij zichzelf te blijven, beter ‘ik’ te leren zeggen en invloeden van buitenaf niet zo gemakkelijk binnen te laten komen.

Als neveneffect hoopten we op een betere concentratie vooral tijdens kleine taken thuis en in de klas. De oefeningen die tijdens de therapie werden gebruikt waren daar ook op gericht.

Het was bijzonder om te zien dat onze zoon tijdens de euritmietherapie, ook al was het altijd aan het eind van de week, zich goed kon concentreren en met aandacht samen met de therapeut de oefeningen deed. Thuis probeerden wij elke doordeweekse avond te oefenen. Daarbij waren de oefeningen met stokken favoriet, maar het fijnst ging toch wel de oefening waarbij krachtig gesproken moest worden met in toenemende mate gebaren erbij.
Hoewel op elfjarige leeftijd euritmie ‘not-done’ is, bleek het oefenen geen probleem. Dat deed hij steeds met aandacht en zelfs met het nodige doorzettingsvermogen. De een-op-een begeleiding en de stokoefeningen die associaties opriepen met riddergevechten hebben daar zeker bij geholpen.

Onze zoon heeft twaalf bijeenkomsten gehad. Het resultaat is, zoals hijzelf zegt: ‘ik kan beter nadenken en wordt minder snel afgeleid’.
Vast staat, dat gemeten door officiële testen op school, hij vooruit gegaan is op het gebied van taal: spelling, schrijven, technisch en begrijpend lezen en rekenen: cijferen, breuken en inzicht. Buikklachten heeft hij nog af en toe, op voor hem spannende momenten, maar hij kan dit nu meestal als zodanig herkennen, waardoor de pijn beter te dragen is en sneller overgaat.